Κύμα αυτοκτονιών στην France Telecom

Η France telecom, ο παλαι ποτε κρατικος οργανισμος τηλεπικοινωνιων της Γαλλιας και ιδιωτικοποιημενος απο το 97, αν και το κρατος συνεχιζει σημερα να ειναι ο βασικος της μετοχος με 26% των μετοχων, διανυει εδω και χρονια μια περιοδο αναδιαρθρωσεων.

Η συγκεκριμενη εταιρια ειναι απο τις μεγαλυτερες στον τομεα των τηλεπικοινωνιων στην ευρωπη, με πολλες θυγατρικες  και γενικα με επιθετικη τακτικη εξαγορων μικροτερων εταιριων σε αλλες χωρες τα τελευταια χρονια, κατι που εχει συσωρευσει μαλιστα μεγαλα χρεη. Αλλα σαν σοβαρη εταιρια, αυτο που κοιταει να ξεζουμισει για να διατηρει τα κερδη της ειναι οι εργαζομενοι της.

Σήμερα απασχολεί σε όλη τη Γαλλία περίπου 100.000 υπαλλήλους (70.000 λιγοτεροι απο το 97) εκ των οποίων τα 2/3 πλέον μόνιμοι. Τα τελευταία χρόνια, επικαλούμενη την «ανταγωνιστικότητα» της εταιρίας, η διοίκηση παίρνει μια σειρά μέτρων που οδήγησε σε αυτό το κύμα αυτοκτονιών. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν εθελούσιες εξόδους και απολύσεις, ατέλειωτες υπερωρίες, συνεχείς μετακινήσεις από τμήμα σε τμήμα ή/και από περιοχή σε περιοχή (αν μεσα σε 3 χρόνια κάποιος δεν μετατεθεί δε δικαιούται καμία αύξηση μισθού βάσει του νέου εσωτερικού κανονισμού!), ελάχιστες αυξήσεις «λόγω κρίσης» και «αυτοαξιολόγηση» κάθε τρίμηνο στην οποία ο εργαζόμενος υποχρεώνεται να κάνει σκληρή κριτική. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι επίσης ότι σπάνια δίνονται άδειες, οτι εφόσον υπάρξει καθυστέρηση έλευσης στην εργασία έστω και για ένα λεπτό πρέπει να υπάρχει γραπτή αιτιολόγηση, τα διαλλείματα έχουν καταργηθεί και για να πάει ένας εργαζόμενος στην τουαλέτα πρέπει να το ζητήσει γραπτώς!
Αρχικά η διοίκηση αρνούνταν κάθε σύνδεση των συνθηκών εργασίας με τις αυτοκτονίες και μόνο πρόσφατα και λόγω της μεγάλης δημοσιότητας που πήρε το θέμα αναγκάστηκε να την παραδεχτεί και να πάρει «μέτρα» όπως το πάγωμα για ένα μήνα των αναγκαστικών μεταθέσεων και τη συνδρομή ψυχολόγων, χωρίς όμως να προτίθεται να αναθεωρήσει ουσιαστικά τη στρατηγική της στις εργασιακές σχέσεις που είναι και η αιτία του κύματος αυτοκτονιών.

Αυτο που συνμβαινει  ειναι η συγκρουση της προηγουμενης δημοσιουπαλληλικης καταστασης της πλειοψηφιας των εργαζομενων με τη νεα επιχειρουμενη επισφαλη κατασταση. Κατι που μαλλον θα πρεπει να περιμενουμε και στον ΟΤΕ να γινει αν και στον ΟΤΕ οι μονιμοι, με τις εθελουσιες που γιναν, ειναι αναλογικα πολλοι λιγοτεροι απο οτι στη FT το κομματι που ηδη βιωνει την επισφαλη κατασταση ειναι αρκετα μεγαλο. Βεβαια, οι αυτοκτονιες αποτελουν τμημα της γαλλικης κουλτουρας, καθως ειχε ξαναπαρουσιαστει παλιοτερα παρομοιο φαινομενο στην αυτοκινητοβιομηχανια. Αλλα το σιγουρο  ειναι οτι η σταση που εχει δειξει μεχρι σημερα η ΟΜΕ ΟΤΕ δεν ειναι μια που να μπορει να προσφερει μια διεξοδο περα απο μια παθητικη αντισταση.